Gjaldið þá keisaranum það sem keisarans er...

Sá yðar, sem syndlaus er, kasti fyrstur steini á hana. (Jóhannes 8.7)

Þetta sagði Jesús við þá sem ætluðu að grýta konu sem átti að hafa syndgað. Þeir slepptu allir steinunum og létu konuna vera. Nýlega var þessi setning notuð aftur í öðru samhengi. Þar var aðili sem var uppvís af því að syndga og ákvað að segja þetta við lýðinn í von um að hann yrði ekki grýttur.

Ég á mjög erfitt með að heyra þessi orð í því samhengi sem þau voru notuð. Sérstaklega þegar ég upplifi ekki mikla iðrun eða auðmýkt í þessum orðum frá syndaranum. Engu að síður er ég sammála þessum boðskapi sem Jesús færði okkur. Við erum öll syndug að því leiti að við gerum hluti sem missa marks sem er sú skilgreining sem hægt er að finna í orðabók þegar flett er upp orðinu “synd.”

Út frá því er ég tilbúin að taka gilda fyrirgefningu þeirra þingmanna sem áttu hlut í þessu máli. Ég vona að þeir einstaklingar sem hafa í orði sýnt iðrun og beðist fyrirgefningar sýni það í verki að þau séu einglæg og muni framvegis ekki taka þátt í svona orðaræðu.

Þó að ég fyrirgefi þeim í anda boðskap Jesú Krists, þá þýðir það ekki að ég sé á því að það eigi ekki að vera neinir eftirmálar af þess háttar hegðun sem þessir einstaklingar sýndu.

Jesús sagði margt merkilegt og boðskapur hans bæði fallegur og praktískur. Hér er önnur tilvitnun í hann sem mér finnst áhugaverð.

“Gjaldið þá keisaranum það sem keisarans er og Guði það sem Guðs er.“ (Matteusarguðspjall 22.21)

Þó að þú getir leitað á náð Guðs og fengið fyrirgefningu fyrir þeim syndum sem þú hefur drýgt, þá bendir Jesús réttilega á að það sé ekki í verkahringi Guðs að ákveða hvaða gjald þú þarft að greiða keisaranum.

Við eigum fullt af lögum og reglum sem væri viðeigandi að nýta í þessu tilfelli. Allir þingmenn hafa skrifað undir siðareglur og það er til siðanefnd sem væri hægt að virkja til að athuga hvaða gjald keisarinn tekur í svona tilfellum.

Ég vil enda þetta á öðrum boðskap sem Jesús Kristur færði okkur. Ég er viss um ef að við fylgjum því, þá verður orðaræða okkar innihaldsríkari og við hættum að missa marks.

“Elska skaltu Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni og öllum huga þínum. Þetta er hið æðsta og fremsta boðorð. Annað er þessu líkt: Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.” (Matt. 22.37-38)

Ef lífsskoðun þín inniheldur ekki Guð, þá held ég samt að við getum öll verið sammála seinni hlutanum af þessu kærleiksboðorði.

Guð blessi ykkur og varðveiti.

Með vinsemd og virðingu
Pétur Rúðrik Guðmundsson